PSOE-PPren arteko liskarrak eragindako zarata mediatikoa, borroka politiko zintzo batetik oso urrun, gorgarri eta jasanezin bihurtu da. Estrategia honetan parte hartzen dutenak politika-mailako lehen ezpatak izatea oso larria aitortuz -aipamen berezia fruta eta errima ezinezkoak maite dituen andre bati, zeinaren “que te vote Txapote” Espainiako Urrezko Mendeko dekasilabo baten antzekoena den zalantzarik gabe- ez da, hala ere, gaur azpimarratu nahi dudana. Jarrera fratrizida horrek gobernu eta gobernarien kudeaketa-dinamikara ere hedatzen dela diot, herritarrentzako ondorio zuzena oso larriekin. Izan ere, azken asteotan soilik, hiru kasu aipa ditzakegu, guztietan emakumea da biktima. Sakoneko kontua alde batera utziko dut. Nabarmedu beharreko ebidentzia da erantzuleek, haien lehen betebeharra pertsonen osotasuna babestea izanik, interes handiagoa erakusten dutela eragin izandako arriskua minimizatzeaz, haien erabateko eskumenik eza justifikatzen saiatuz, biktimengan baino. Zertaz ari naiz?
Andaluziako Osasun zerbitzu publikoak mamografia bat egiteko deitu zituen ehunka emakumeri ez zien jakinarazi emandako emaitzak arrisku zantzuak erakusten zituela berehalako erantzuna eskatuz. Bi urte geroago helarazi dieten beren egoeraren berri, batzuk jada minbizia garatu duten egonduz; Emakume asko, indarkeria matxistaren biktimak, babesik gabe eta tratu txarren emailearen eskura geratu dira, alerta-eskumuturreko famatuak huts egiteagatik, baita berbiktimitatuak ere haien erasotzaile anomalia honen ondorioz epaitegitik libre ateratzea ikusi dutenean; Azkenik, urriaren 3tik, genero-indarkeriaren epaitegi kolapsatuek emakumeen sexu-askatasunaren aurkako delitu guziak ere bideratuko dituzte. Hori bai, bere garaian onartu ziren ezinbesteko baliabide pertsonal eta teknikoei dagokienez, berririk ez. Ezta Andaluziako Juntako Presidenteaz edo Berdintasuneko eta Justiziako ministroez ere. Mazon izeneko tipo bati ona eginez?
Sistema huts baten zerbitzura politikari arimagabeak. Edo alderantziz.
