Historia, Gizateriaren Historia, gurea, denona, pertsonen arteko borroka, elkartasun, gainditze eta duintasunezko harreman oso luzea izan da. Askatasuna bilatzeko eta lortzeko ilusioz betetako itxaropena. Etsipen pasiboari eta utzikeriari aurre egiteko jarrera proaktiboa. Bizitzan fedea gal daitekeelako, guztia, askatasunean etorkizun hobea eta justuagoa aurkitzeko itxaropena izan ezik. Askatasuna anaitasuna eta pertsonen arteko elkartasuna da, are gehiago bizi dugun krisi berri honetan. Askatasunak, demokraziaren berezko osagai gisa, zalantzan jartzen ditu gero eta zatituagoa eta bakardadean dagoen mundu itxi baten itzalak. Askatasunak, gizateriaren benetako altxorrak, eskubideak galtzen diren eta esklabotza modu berriak sortzen diren paisaia gorrotatzen du, gizaki gisa suntsitzen diren heinean. Askatasunak ez du ulertzen, ezin du ulertu zauritu soziala bidean abandonatua den mundu bat. Askatasunak politika hobearen alde egin behar du, justizia kolektiborantz aurrerapenak ekarriko dituzten norbanakoen borondateen batuketa gisa politika baten alde dago. Askatasuna pertsonaren duintasuna erdigunera eramango duen politika baten alde dago, elkartasuna ardatz izango duena, gaur egungo arazoei aurre egingo diena, gizarte egiturak eta erakundeak berrituko dituena eta gizarte eskubideak globalizatuko dituen politika baten alde dago. Askatasunak elkarrizketa soziala politika beraren oinarria izango den politika baten alde egiten du, betiere bestearen ikuspuntuarekiko errespetuzko elkarrizketa lehenetsiko duena. Hipokrisian eror ez dadin, askatasunak gizarte-adiskidetasuna bilatzera, behartsuenekin elkartzera, ezadostasunaren zauriak sendatzera eta elkarrizketa eraikitzailearen alde egitera bultzatu behar du. Askatasuna giza duintasunaren proiektua da, Giza Eskubideen Deklarazio Unibertsalaren aldarrikapenean jasotako Gizateriaren proiektua. Eta lortu beharreko ipar etikoa da. Gizarte ordena, bada, askatasunean oinarritu behar. Askatasuna konpromisoa da, edo ez da. Bedi ba.
