Mikel Mancisidor adiskideak behin baino gehiagotan gai hau jorratu izan du. Bere baimen osoa daukat euskaraz bere pintzelada nagusiak berrazaltzeko. Halaxe zioen, demokrazia zer den galdetzen badiguzue erantzungo dizuegu herritarrek gobernua artikulatzen duten antolakuntza politikoa dela. Eta agian beste elementu batzuk gehituko, hala nola, zuzenbide estatua dela, gutxiengoekiko errespetua eta GGEE unibertsalak indarrean dagoen sistema dela, berdintasuna, hauteskunde askeak, gai publikoen kudeaketan gardentasuna, askatasun publikoak, prentsa askea, askatasuna. adierazpena, pentsamendu-askatasuna eta erlijio-sinesmenak eta ezinbestekoak diren beste elementu batzuk dituela ezaugarri gisa ezinbestez.
Baina badira beste eredu batzuk nazioarteko panoraman gaur egun mendebaldeko demokrazia ereduarekin edo, nahiago baduzu, demokrazia liberalarekin zuzen zuzenean lehiatzen direnak, hala nola Errusiak edo Txinak proposamen global bat eramaten dutenak zalantzan jarriaz hauteskunde irekiak, herritarren askatasunak edo aipatu ditugun beste beharrezko elementu batzuk demokrazia eredua bera legitimatzeko direnak. Gainera beste herrialde batzuek, Iranetik Mauritaniaraino, berdintasunaren printzipioaren gainetik gailentzen den lege erlijiosoarekin, emakumeen aurkako diskriminazio juridikoarekin edo pertsonei euren sexu-orientazio ezberdinagatik ezagunak direnak tamalez. Deigarria askatasunez eta kalitatezko zerbitzu publikoez gozatzeko zorte izugarria duten pertsona asko beste sistema hauetaz liluratuta sentitzea.
Demokrazia gutako bakoitzaren gobernua da, gure botoarekin erabakitzen dugulako nork gobernatzen dituen gure botere publikoen espazioak. Kalitatezko demokrazian herritarrek harro dakite gai publikoen eta demokraziaren guneko azken erantzuleak direla. Demokraziak espazio publikoa zaintzen duten herritarrak behar ditu, egia eta berdintasuna balioesten dutenak eta instituzioak errespetatu. Demokrazia elikatu egin behar da, zaindu, babestu, indartu, txukundu, hobetu, zabaldu.